ده نشانه ایکه نشان میدهد شما نیاز به مصرف مکملهای منیزیم دارید

علائم کمبود منیزیم در بدن میتواند شامل گرفتگی عضلات، تیک صورت، کمبود خواب و درد مزمن باشد.

اما چگونه میتوان اطمینان حاصل کرد که آیا شما به میزان کافی منیزیم دریافت می کنید یا نه؟

کمتر از ۳۰ درصد از مردم میزان منیزیم کافی دریافت می کنند و حدود ۲۰ درصد از جمعیت کمتر از نصف منیزیم مورد نیاز خود را دریافت می کنند.

آیا من به اندازه ی کافی منیزیم دریافت می کنم؟

یکی از روش های ارزیابی وضعیت و میزان منیزیم شما مراجعه به پزشک و درخواست آزمایش دقیق منیزیم خون می باشد. به طور معمول ارزیابی منیزیم به وسیله ی آزمایش سرم خون می باشد. اما این آزمایشات دقیق نیستند چون ۱ درصد از منیزیم در خون یافت می شود و تنها ۳/۰ % منیزیم بدن در سرم خون وجود دارد، بنابراین ممکن است آزمایش سرم خون میزان کمبود منیزیم را به دقت نشان ندهد.

پس چه کاری باید انجام داد؟!

خوشبختانه با چند سوال در مورد سبک زندگی تان و بررسی علائم وجود یا عدم وجود کمبود منیزیم می توانید به سلامت خود پی ببرید. اما اگر جواب شما به سوالات زیر "بله" باشد شما ممکن است در معرض خطر کم مصرف منیزیم باشید.

۱- آیا شما مرتبا از نوشیدنی های کربوهیدراتی استفاده می کنید؟

بیشتر نوشابه های گازدار مشکی رنگ حاوی فسفات هستند. این مواد به منیزیم مواد غذایی در داخل دستگاه گوارش متصل شده و مانع جذب منیزیم از دستگاه گوارش می گردند. بنابراین حتی اگر شما از تغذیه ی کافی و سرشار از منیزیم برخوردار باشید با مصرف نوشابه های گازدار در هر وعده ی غذایی منیزیم زیادی از دست میدهید.امروزه مصرف نوشابه های گازدار نسبت به سال ۱۹۴۰ ، ۱۰ برابر شده است. این افزایش سرسام آور دلیل کاهش منیزیم و کلسیم در بدن افراد است.

۲- آیا شما مرتبا از غذاهای شیرین مانند کیک و دسر ، آبنبات و.. استفاده می کنید؟

شکر سفید نه تنها منیزیم ندارد بلکه موجب دفع منیزیم بدن از کلیه ها می شود. از طرفی غذاهای شیرین از طرف متخصصان تغذیه بعنوان "ضد مواد مغذی" شناخته شده اند. به طوریکه با ایجاد سیری زودرس جایگزین مصرف غذای کامل حاوی مواد مغذی و ویتامین ها می شود.

۳- آیا شما استرس زیادی را در زندگی تان تجربه میکنید یا مشکل پزشکی پر استرسی مانند جراحی را پشت سر گذاشته اید؟

استرس موجب کاهش منیزیم بدن شده و کمبود منیزیم نیز واکنش های استرسی فرد را افزایش میدهد و این موجب بدتر شدن مشکل بیمار می شود. در مطالعات نشان داده شده که آدرنالین و کورتیزول ترشح شده به دنیال استرس و اضطراب با کاهش منیزیم بدن همراه است. به دلیل این که بدن در موقعیت های استرسی منیزیم بیشتری مصرف میکند، تمام این حالات، شامل استرس های فیزیولوژیک و فیزیکی مانند جراحی، سوختگی بدن، بیماری های مزمن ممکن است منجر به کاهش منیزیم شود.

۴- آیا شما روزانه قهوه، چای و یا دیگر نوشیدنی های کافئین دار مصرف می کنید؟

سطح منیزیم و دیگر مواد معدنی بدن به وسیله ی کلیه ها تنظیم می شود. با نوشیدن نوشیدنی های کافئین دار کلیه، منیزیم بیشتری را دفع میکند. بنابراین اگر شما نوشیدنی های کافئین دار از قبیل قهوه، چای و نوشیدنی های گازدار استفاده می کنید در معرض کمبود منیزیم بدن قرار دارید.

۵- آیا شما داروهای قلبی و مدرّ(ادرار آور)، داروهای بیماری آسم، قرص ضدبارداری،استروژن مصرف می کنید؟

این داروها موجب افزایش دفع منیزیم از کلیه ها می شود.

۶- آیا شما بیش از ۷ بار در هفته از مشروبات الکلی استفاده می کنید؟

الکل نیز، باعث افزایش دفع کلیوی منیزیم می شود. در مطالعات انجام شده، در ۳۰ درصد افراد الکلی، کمبود بالینی منیزیم وجود داشته است.

۷- آیا شما مکمل های کلسیم بدون منیزیم یا با نسبت کلسیم به منیزیم کمتر از یک به یک استفاده میکنید؟

مطالعات نشان داده است، زمانی که منیزیم بدن فرد پایین است. استفاده از مکمل های کلسیم موجب کاهش جذب منیزیم می شود. با این که که مکمل های کلسیم اثر منفی بر سطح منیزیم بدن دارند اما مکمل های منیزیم باعث استفاده ی بهتر بدن از کلسیم می شوند!

بهترین نسبت بین کلسیم و منیزیم در مکمل ها نسبت یک به یک است. این نسبت فقط موجب جبران کمبود منیزیم نیست، بلکه مانع از خطر رسوب کلسیم در رگ ها (وقتی میزان ذخیره ی منیزیم کم و میزان دریافت کلیسم بالاست) می شود.

به طور کل وقتی سطح منیزیم پایین است، بدن تمایل به احتباس کلسیم دارد، بنابراین افزایش دریافت کلیسم در این افراد موجب افزایش غیر طبیعی سطح کلسیم داخل سلولی از جمله سلول های قلبی و عروقی شده و در نتیجه در صورتیکه شما مکمل های کلسیم مصرف می کنید، بهتر است از میزان کافی بودن منیزیم بدن خود مطمئن باشید.

منیزیم و کلسیم دو روی یک سکه ی فیزیولوژیکی هستند و با این که اثرات متفاوت با هم دارند اما به عنوان یک تیم کار میکنند.

۸- آیا شما هیچ یک از موارد زیر را تجربه کرده اید؟

اضطراب ؟

بیش فعالی؟

مشکل در به خواب رفتن ؟

مشکل در خواب ماندن ؟

علائم فوق ممکن است از علائم عصبی کمبود منیزیم باشد. منیزیم برای هدایت پیام های عصبی لازم است. گاهی اوقات منیزیم پایین با تغییرات شخصیتی و افسردگی همراه است.

۹- آیا شما هیچ یک از موارد زیر را تجربه کرده اید؟

اسپاسم های عضلانی دردناک ؟

گرفتگی متناوب عضلانی(کرامپهای عضلانی)؟

فیبرومیاژیا؟

تیک صورت؟

پریدن چشم یا حرکات غیر ارادی چشم؟

منیزیم یک عنصر مورد نیاز برای آرامش عضلات است و بدون آن عضلات ما در یک حالت ثابت از انقباض قرار می گیرند.

۱۰- آیا شما جواب "بله" به هیچ یک از سوالات فوق داده اید و همچنین بالای ۵۵ سال سن دارید؟

افراد مسن نسبت به سطح پایین منیزیم آسیب پذیر ترند. سن بالا، استرس، بیماری های همراه، همه موجب افزایش احتیاج بدن به منیزیم می شوند. تغییرات دستگاه گوارش و کلیه ها نیز در سنین پیری، موجب کاهش جذب و افزایش دفع منیزیم می شود.

اگر شما بالای ۵۵ سال سن دارید و علائم کمبود منیزیم را دارید حتما باید منیزیم بیشتری را مصرف کنید. تاثیرات منیزیم در بدن بسیار مهم و گسترده است بطوریکه علائم و نشانه های کاهش منیزیم در بدن در سرتاسر بدن نمود پیدا میکند.

منیزیم حدود ۳۰۰ آنزیم را فعال میکند و روزانه در هزاران واکنش بیوشیمیایی بدن دخالت میکند. منیزیم در انتقال پیام های عصبی، انقباض عضلانی، گردش خون، تولید انرژی در بدن، متابولیسم تغذیه ای سلول ها و استخوان موثر است.

علائم کمبود منیزیم می تواند آشکار و یا نهفته باشد.

علائم کاهش منیزیم:

۱- علائم عصبی شامل: اختلالات رفتاری، اضطراب و تحریک پذیری،خواب آلودگی، بی اشتهایی، تهوع و استفراغ، تشنج، اختلال در حافظه و عملکرد شناختی

۲- علائم عضلانی شامل: ضعف، اسپاسمهای عضلانی، تیک ها، کرامپ های عضلانی، لرزش، حرکات غیر ارادی چشم ها، سرگیجه، اختلال در بلع، اختلال در هماهنگی عضلات، افزایش کلسیم داخل سلولی، افزایش قند

۳- قلبی-عروقی شامل: ضربانات سریع یا نامنظم قلب، اسپاسم های عروق کرونری و در بچه ها کاهش رشد

در مجموع حالت های مرتبط با کمبود منیزیم شامل: افسردگی، سندرم مزمن ، صرع، بیماری پارکینسون، اختلالات خواب، میگرن، سردرد های کلاستر ، پوکی استخوان، درد قفسه ی سینه، آریتمی قلبی، افزایش فشار خون، آسم، دیابت نوع II.