آناتومی ستون فقرات

ستون فقرات ساختار اصلی نگهدارنده بدن است. ستوان فقرات حاوی ۳۳ استخوان به نام مهره می‌باشد و به پنج ناحیه تقسیم می‌شود: گردن یا سرویکال، سینه ای یا توراسیک، پایین کمر یا لامبار، خاجی یا ساکرال و دنبالچه.

ستون فقرات گردن

ناحیه گردنی ستون فقرات شامل هفت مهره است که از ۱ C تا ۷C نام گذاری شده ‌اند. اولین مهره گردن اطلس نام دارد و به مهره دوم محور  یا (آکسیس) گفته می‌شود. مهره اطلس و اکسیس مفصلی را شکل می‌دهند که ستون فقرات را به جمجمه متصل کرده و امکان چرخیدن و تکان دادن را به سر می‌بخشد.

ستون فقرات سینه ای

ستون فقرات در ناحیه سینه ۱۲ مهره دارد که از ۱T تا ۱۲T نام گذاری شده ‌اند. این مهره‌ ها به عنوان نقاط اتصال به دنده عمل می‌کنند.

ستون فقرات پایین کمر

ستون فقرات در ناحیه پایین کمر که به آن لومبار گفته می‌شود، پنج مهره با نام‌های ۱L تا ۵L دارد. این بخش از ستون فقرات بیشترین وزن را تحمل می‌کند.

ستون فقرات خاجی

ستون فقرات در ناحیه خاجی حاوی پنج مهره جوش خورده است که از ۱S تا ۵S  نام گذاری شده‌اند. این مهره ها توده سخت استخوانی ایجاد می‌کنند که به آن خاجی گفته می‌شود. این ناحیه محل اتصال ستون فقرات و لگن است.

ستون فقرات دنبالچه

ناحیه دنبالچه ای ستون فقرات شامل چهار مهره کوچک است. این استخوان‌های کوچک ممکن است به هم جوش خورده یا از هم جدا باشند. این استخوان‌ها با یکدیگر دنبالچه را تشکیل می‌دهند. دنبالچه محل پیوند رباطها، تاندون‌ها و عضلات مختلف است. این ناحیه ستون فقرات بدن را در هنگام نشستن پشتیبانی می‌کند.

مهره ها

همه مهره های پنج ناحیه نام برده شده وزن بدن را پشتیبانی کرده و از طناب نخاعی و ریشه ‌های عصب‌های داخل آن محافظت می‌نمایند. هر مهره خود مجموعه ‌ای از ساختارهای پیچیده است که برای عملکرد ستون فقرات حیاتی می‌باشد.

جسم مهره

ساختار اصلی مهره ها، تنه یا جسم مهره است که یک قعطعه استخوان استوانه ای شکل در جلوی هر مهره می باشد. بخش اصلی تحمل وزن مهر در واقع همین جسم مهره است.

کانال نخاع

در پشت جسم مهره، کانال یا مجرای مهره ‌ای قرار دارد که طناب نخاعی از این مجرا عبور می‌کند.

طناب نخاعی

طناب نخاعی شامل رشته‌های عصبی اصلی است که مغز را به سایر بخش‌های بدن مرتبط می‌کنند. انتهای طناب نخاعی نزدیک مهره های L1 و L2 قرار دارد که در این محل نخاع به دسته های ریشه های عصبی به نام دم اسب (cauda equina) تبدیل می‌شود.

ریشه ‌های عصبی

ریشه‌ های عصبی از نخاع انشعاب می‌یابند و پیامهای عصبی را بین طناب نخاعی و سایر بخش‌های بدن انتقال می‌دهند.

پدیکل یا پایه ها

در هر دو سمت مجرای مهره ای، استخوان پدیکل ها یا پایه ها وجود دارد که جسم مهره را به لامینا متصل میکنند.

لامینا

لامینا دیواره بیرونی مجرای مهره ای است که طناب نخاجی را در بر گرفته و محافظت میکند.

زایده خاری

زایده خاری از پشت لامینا بیرون زده است. این زایده نقطه اتصال عضلات و رباطهایی است که قابلیت حرکت و ثبات به مهره ها میدهد.

زایده های عرضی

زایده های عرضی از طرفین هر مهره بیرون زده اند. عضلات و رباطهایی که حرکت و ثبات مهره ها را موجب میشوند، به زایده های عرضی متصل هستند.

مفصل فاست

مفاصل فاست مفاصلی هستند که هر مهره را با مهره بالا و پایین مرتبط میکنند. هر مهره چهار فاست (دو فاست در بالا و دو فاست در پایین) دارد. مفاصل فاست پوشش غضروفی دارند که امکان حرکت ایجاد میکند.

دیسک بین مهره ای

بین جسم مهره ها دیسکهای سخت اما انعطاف پذیری وجود دارند که به علت حالت بالشتکی و انعطاف پذیری، قابلیت چرخش و خم شدن را به ستون مهره ها میبخشند. هر دیسک یک دیواره سخت بیرونی به نام حلقه فیبری و یک هسته نرم داخلی به نام هسته ژلاتینی یا نوکلئوس پولپوزوس دارد.