ستون فقرات حاوی فضاهای بازی است که به عنوان مجرایی برای عبور طناب نخاعی و عصب‌های نخاع عمل می‌کنند. تنگی نخاعی به باریک شدن این فضا گفته می‌شود. این وضعیت باعث تحت فشار قرار گرفتن عصب‌ها می‌شود. تنگی نخاعی در بیشتر موارد بر ناحیه گردن و کمر (لومبار) ستون مهره‌ ها تأثیر می‌گذارد. آناتومی هر مهره یک دهانه بزرگی در قسمت خلفی دارد که به آن کانال نخاعی گفته می‌شود. در ستون مهره ها در ناحیه گردن و سینه، طناب نخاعی از این فضا عبور میکند. در ناحیه کمری ستون مهره ‌ها، این فضا حاوی یک ‌دسته ریشه عصبی است. فورامین یا فورامینا (foramen) مجرایی است که از کانال نخاعی انشعاب می‌شود. این فضا مجرایی برای عبور ریشه ‌های عصبی ایجاد می‌کند که از ستون مهره ‌ها به سایر بخش‌های بدن کشیده می‌شوند. تنگی نخاعی در تنگی نخاعی، یک یا چند مجرا تنگ و باریک شده ‌اند. در نتیجه عصب‌های ستون مهره‌ ها به استخوان مهره فشرده می‌شوند. این وضعیت باعث اختلال در عملکرد عصب می‌شود که حاصل آن احساس درد در ستون فقرات یا بخش‌های دیگر بدن خواهد بود. عوامل تنگی نخاعی معمولاً تنگی نخاعی در اثر رشد بیش از حد استخوان پیرامون عصب‌ها در هنگام خارج شدن از مهره‌ها اتفاق می‌افتد. این رشد زیادی استخوان، اغلب حاصل آرتروز استخوانی (استئوآرتریت) است. همچنین تنگی نخاعی ممکن است حاصل تغییر موقعیت یا شکستگی استخوان مهره باشد. تنگی نخاعی ممکن است در اثر بیرون‌ زدگی بافت نرم داخل دیسک به مجرای نخاع نیز اتفاق بیفتد. از عوامل دیگر آن می‌توان به فتق دیسک، تومور و افزایش ضخامت رباط‌های ستون مهره‌ ها که باعث تحت فشار قرار گرفتن عصب‌ها می‌شوند، اشاره کرد. در برخی موارد ممکن است فرد از بدو تولد کانال نخاعی کوچکی داشته باشد. علایم تنگی نخاعی علائم تنگی نخاعی ممکن است بسته به موقعیت و شدت مشکل متفاوت باشد. تنگی نخاعی ممکن است باعث درد، ضعف، بی ‌حسی و مور مور شدن دست یا پاها شود. تنگی نخاعی در پایین کمر معمولاً سیاتیک ایجاد می‌کند که به صورت حس درد سوزشی احساس می‌شود و ممکن است به‌ صورت تیر کشنده تا باسن و پایین پا امتداد یابد. تنگی نخاعی ممکن است مشکلاتی در کنترل مثانه یا روده ایجاد نماید. درمان تنگی نخاعی گزینه‌ های درمانی ممکن است شامل مصرف داروهای ضد التهاب، شل ‌کننده عضلات و داروهای مسکن باشد. تزریق استروئید داخل فضای اپیدورال( توسط فوق تخصص درد) نیز میتواند بسیار مفید باشد که این روش نیاز به بیهوشی و برش جراحی ندارد اما باید زیر دستگاه تصویر برداری و در اتاق عمل استریل انجام شود تا محل پخش دارو در زیر دستگاه بطور کامل دیده شود. از روشهای بسیار موثر دیگر که توسط فوق تخصص درد انجام میشود تزریق ترانسفورامینال یا تزریق ماده ضد التهاب در اطراف ریشه عصبی بطور اختصاصی بوده که در درصد بالایی از بیماران موجب بهبودی درد میشود این روش نیز نیاز به بیهوشی و برش جراحی ندارد، همچنین ممکن است پزشک در مواردی فیزیوتراپی را توصیه نماید. در صورتی که این روش‌ها مؤثر واقع نشود، برای برداشتن فشار از روی عصب‌ها باید جراحی انجام شود.