افزایش مدت بکارگیری پالس رادیوفرکوئنسی: معرفی تکنیک جدید برای اداره نورالژی عصب سه قلوی مقاوم به درمان

نورالژی عصب سه قلو (TN) ایجاد درد ناتوان کننده­ای می­کند که موجب کاهش کیفیت زندگی در بیماران  می­شود.

تخریب عقده گاسرین بوسیله امواج رادیو فرکوئنسی حرارتی(RFTC) موجب ضعف در عضله ماستر و احساس ناخوشایند در مسیر توزیع

 عصب تخریب شده می­شود.

اگرچه پالس رادیوفرکوئنسی(PRF) عقده گاسرین دارای کمترین عارضه است، اما در مقالات مختلف در مورد اثربخشی آن برای نورالژیهای

عصب سه قلو مقاوم به درمان، ابهام و تردید وجود دارد.

علی­رغم این موضوع، باید گفت که افزایش مدت زمان انجام پالس رادیوفرکوئنسی برای مدت طولانی­تر یعنی تا ۶ دقیقه، برای درمان نورالژی  عصب سه قلو نتایج دلگرم کننده­ای داشته است.

در مطالعات مشابه در مورد عصب صافنوس استفاده از پالس رادیوفرکوئنسی به مدت ۸ دقیقه کاهش درد و رضایت بیماران را در پی داشته

 است.

در اینجا ما قصد داریم درمان موفق دو بیماری که با نورالژی کلاسیک عصب سه قلو مراجعه کرده و به درمانهای دارویی و مداخله ای مقاوم

بودند را گزارش کنیم، که ابتدا با تحریک موتور و حس از طریق سوزن با سایز ۲۲، ۱۰ سانتی­متر، با نوک اکتیو ۵ میلی­متر انجام شد.

برای انجام، چهار سیکل ۱۲۰ ثانیه­ای پالس رادیوفرکوئنسی ۴۲ درجه سانتی­گراد (۸دقیقه در مجموع) برای هر دو بیمار استفاده شد.

مقیاس دیداری درد (VAS) در بیمار اول از نمره ۸۰ به ۱۰ کاهش یافت در حالی­که در بیمار دوم از نمره درد قبل از بلوک ۸۵ به ۱۵ کاهش یافت.

در طول یپگیری، این بیماران با دوز پایین کاربامازپین، به ترتیب برای مدت ۱۲ و ۶ ماه بدون درد بودند.

بکارگیری پالس رادیو فرکوئنسی در مدت طولانی­تر (۸ دقیقه) در این بیماران  موجب بهبود معیارها ومقیاسهای درد (VAS) و

(WHOQOL-BREF score) در آنها می­شود.

بنابراین پالس رادیوفرکوئنسی شاخه مندیبولار گانگلیون گاسرین را برای بهبود درد و کیفیت زندگی طولانی مدت تر بیماران مبتلا به نورالژی عصب سه قلو مقاوم به درمان توصیه می­کنیم .